Wstawiam airbox-bardzo popularny w motocyklach Kawasaki seri ZXR...
Budowa ma polegac na zamontowaniu "zasysacza powietrza" bardzo podobnego do koncowki odkurzacza ktory zasysa z podlogi - tu ma zasysac powietrze z przed maski- zawsze chlodniejsze niz z okolic silnika Tu stosunek powietrza wzrasta do 3:1 wtloczonego powietrza. Koncowka ma miec 3 cm szerokosci i 30cm dlugosci. Nastepnie bedzie do tego podlaczona rura o bardzo duzej srednicy (teraz dokladnie nie pamietam) ale okolo 11cm, ktora ma prowadzic w ukladzie zamknietym do filtra powietrza - oczywiscie stożka firmy JR. Kolejnymi modyfikacjami przeprowadzonymi w tym kierunku ma byc odlaczenie seryjnego regulatora wtrysku(czy jakos tak to sie pisze, a moze to czujnik, w kazdym badz razie to urzadzonka jest okragle o srednicy ok 3cm) i w jego miejsce ma byc wstawione podobne cacko tyle ze z regulacja. Wiekszych szczegolow w sumie nie podam - bo nie znam sie na fachowej literaturze. Oczywiscie katalizator idzie w odstawke zeby uniknac zapalenia. Nie obejdzie sie oczywiscie bez przestawienia akumulatora i skrzynki z bezpiecznikami, a takze ciec w blachach itp. Koszt ma sie zamknac w 600zł z robocizna i materiałem a przypuszczalny wzrost mocy to 10% i lepszy moment obrotowy. Wada tego to spalanie. W zaleznosci od nogi kierowcy ma wzrosnac od 0,5 do 1L/100km. Pozniej bede myslal nad magnetyzerem ale nie z alegro za 50zl a takim konkretnym za kilkaset zł. Wierze w moc mojego mechanika i jego umiejetnosci, bo w Elblagu nie znam lepszego, a chlop wie co mowi.
Tak wiec do zobaczenia na Rajdzie BGC w sobote i testach na G-techu po rajdzie
Postaram sie pozniej wkleic dane z wykresów(przed i po modyfikacjach) i teks sprostowac - z korygowac.
Pozdrawiam
Sprostowanie NR 1
Poszukałem w prasie i znalazłem w miesięczniku MOTOCYKL 1/97
Z powodu dużej awaryjności turbosprężarek, ich masy a także zabierania mocy przy starcie w motocyklach zrezygnowano z nich, szukając innych rozwiązań.
oto cyt".....Nic zatem dziwnego, że zainteresowano się możliwoscią wprowadzenia powietrza pod ciśnieniem do gaźników(wtryskiwaczy) bez udziału turbosprężarki czy też innego urządzenia kompresyjnego. Jako pierwsi zrealizowali to inżynierowie firmy Kawasaki, za nimi poszli inni.
Twórcy systemu Ram Air wykorzystali doświadczenie konstruktorów samolotów, bowiem taki właśnie układ doładowania dynamicznego jest stosowany w lotniczych podzespołach napędowych. Sprawa okazała się banalnie prosta. Efekt doładowania silnika uzyskano dzięki specjalnym wlotom powietrza w przedniej części obudowy motocykla. Rurami i kanałami w ramie powietrze jest doprowadzane do odpowiedniej wielkości filtra powietrza, a następnie do układu zasilania. Wraz ze wzrostem prędkości wzrasta ilość i ciśnienie dostarczonego powietrza. Taka konstrukcja układu dolotowego umożliwiła uzyskanie optymalnego stosunku paliwa i powietrza oraz ograniczyła do minimum zawirowania w kanałach ssacych. Aby ograniczyć hałas wywołany zasysaniem, znacznie powiększono rozmiary obudowy filtra powietrza i rozbudowano wkład filtrujący.
Rezultatem podwyższenia ciśnienia powietrza zasilajacego układ dolotowy było zoptymalizowanie procesu napełniania cylindrów i procesu spalania mieszanki paliwowo-powietrznej. Wyraźnie poprawiła się dynamika jednostki napędowej w całym zakresie obrotów, a wzrost mocy uzależniono od prędkości jazdy. Jak wiadomo zapotrzebowanie na moc rośnie wraz ze wzrostem prędkości jazdy (pokonanie oporów aerodynamicznych). kolejną zaletą tego systemu jest obniżenie zawartości szkodliwych substancji w spalinach i niewielkie obniżenie zużycia paliwa. Stanowi to konsekwencje poprawy przebiegu procesów w komorze spalania.
Obecne systemy dynamicznego doładowania stosuje już (mamy rok 97 artykułu ) większość firm produkujących motocykle klasy supersport.
Każda z nich stosuje własną nazwę układu, ale zasada działania jest właściwie identyczna.
W Hondzie jest to DAI (Direct Air Induction), w Kawasaki TRAS (Twin Ram Air System) u Yamahy RAS (Ram Air System), w Suzuki SRAD (Suzuki Ram Air Direct). Różnice dotyczą jedynie kształtu przewodów prowadzących powietrze czy rozmieszczenie wlotów w obudowach. W gruncie rzeczy chodzi przecież o to samo: jak najbardziej efektywne wepchnięcie mieszanki paliwowo-powietrznej do cylindra. Pęd powietrza jest tym, jak na razie, bardzo pomocny." Dariusz Dobosz
